Ramazan ayının ilk günlerinde, İsrail yönetimi Gazze’ye giden tüm insani yardımları durdurdu. Açlık ve yokluk içinde hayatta kalmaya çalışan Filistinliler için bu karar, sadece bir ambargo değil, tam anlamıyla bir ölüm fermanı niteliğinde.
Günlerdir tek bir lokma ekmek için sıra bekleyen çocuklar, su bulamayan yaşlılar, bombalar altında hayatta kalmaya çalışan masum insanlar… Şimdi ise Ramazan sofrasına koyacak bir hurmaları bile yok. Açlık zaten Gazze’de uzun zamandır bir silah gibi kullanılıyor; şimdi bu silah daha da acımasız hale geldi.
Dünya, Gazze’deki çocukların açlıktan ölmesini izliyor. Hastanelerde tedavi göremeyen yaralılar, yıkılmış evlerin enkazında yaşayan aileler, tıbbi malzeme bekleyen hastalar… İsrail’in aldığı bu karar, yalnızca insani yardımları değil, insanların yaşama hakkını da durduruyor.
Filistin halkı için Ramazan, ibadetten çok hayatta kalma mücadelesine dönüşmüş durumda. İnsanlığın vicdanı nerede? Uluslararası kuruluşlar, liderler, yardım örgütleri nerede?
Açlık bir savaş suçu, suskunluk ise ortaklıktır.
Sesimizi yükseltmezsek, bu insanlık dramının bir parçası olmaya devam edeceğiz.
