İstanbul, gözlerinde yaldızlı bir gece,
Martıların şarkısı düşer Boğaz’ın içine.
Her köşe bir sır saklar, her dalga bir nefes,
Kalbimde yaşarsın sen, hep en derin heves.
Gök kubbede yankılanır ezanla ninniler,
Tarihin taş duvarı hâlâ seni söyler.
Topkapı’dan süzülür bir rüzgâr usulca,
Sultanahmet ışığında düşlerim bulunca.
Bir yanda Galata, susmaz bakışları,
Diğer yanda Adalar, umutlu yarınları.
Sokaklarında aşk var, denizinde özlem,
Her adımda hatıra, her nefeste gizem.
Kız Kulesi fısıldar sevda masallarını,
Boğaz’dan geçen gemi taşır anılarını.
Ey şehir, sen her şeysin, hem sessiz hem asi,
Sana bağlanmayan yürek var mıdır ki hâlâ?
İstanbul, sen rüyasın, yaşanan ve ölümsüz,
Kalbimin köşesinde adın hep görünür.
Bir yudum kahve gibi buruk ve tatlısın,
Hatıranla yaşarım, sen benim yazgımsın.